Ramazan ayındayız. Sofraların bereketli olması gereken bu günlerde, Osmaniye’de dar gelirli vatandaşlar için bırakın yardımı, bir halk ekmek fabrikası dahi düşünülmüyor.
Ne iktidar ne de ittifak ortağı tarafından yönetilen Osmaniye Belediyesi, emeklilere ve yoksul vatandaşlara yönelik en ufak bir destek eli uzatmıyor.
Eğer gizli bir yardım yapılıyorsa ve biz bunu görmüyorsak, yine de asıl mesele değişmiyor:
Halkın temel ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik kalıcı adımlar nerede?
Ekmeğe ve suya gelen zamlar dar gelirliyi ezdikçe eziyor. Halk ekmek fabrikası bu yükü hafifletmek için en basit çözümlerden biri olabilirken, neden hala hayata geçirilmedi?
Yoksulluk içinde kıvranan insanlar için bir çözüm üretmek bu kadar zor mu? Belediyenin önceliği ne?
Ve gelelim bir başka meseleye… 6 Şubat’ta yaşadığımız büyük felaketten bu yana bir yıl geçti. Osmaniye’de binden fazla vatandaşımızı kaybettik.
Ancak bugün hâlâ İstasyon Caddesi’nde yıkılmamış, ağır hasarlı binalar var.
Anlaşılan, mahkeme süreçleri nedeniyle yıkımları durdurulmuş. Peki ya güvenlik önlemleri?
Bu binaların çevresinde yeterli önlem alındı mı? Yoksa insanlar o sokaktan geçerken kaderlerine mi terk ediliyor?
Allah korusun, bir bina duvarından kopan taş birinin başına düşerse, bunun sorumlusu kim olacak?
Yetkililere sesleniyorum: Bu sorunları görmek ve çözmek sizin göreviniz.
Halkın en temel ihtiyaçlarına duyarsız kalmaya devam ederseniz, yaşanacak acıların da sorumluluğunu da üstlenmek zorundasınız.
Osmaniye halkı, artık daha fazla sorgulamalı…
Yönetimde olanlar şehri yönetmeye devam edeceklerse, halkın sesini duymak zorundalar.
Aksi takdirde, bu politik bilinçsizliğe sessiz kalanların da bunun bir parçası olduğunu hatırlatmakta fayda var.